Wabi-sabi is een gevoel dat moeilijk uit te leggen valt. Er is geen definitie van te vinden. Het is het esthetische gevoel dat je kunt ervaren wanneer iets mooi is, juist doordat het onvoltooid is. De term is samengevloeid uit wabi, de melancholische schoonheid van het verlangen, en sabi, het patina van de ouderdom. In combinatie omschrijven ze de weemoed die zich bij het ervaren van dit soort schoonheid voordoet.

Het essay over wabi-sabi van Annemarie Zethof, gastconservator, is een uitnodiging om elementen van deze Japanse esthetiek te ontdekken in het werk van gerenommeerde nationale en internationale kunstenaars. Er wordt dieper ingegaan op wabi-sabi met behulp van fotografie en keramiek. Het beoogde effect is om ons wabi-sabi te laten voelen en ervaren.

Het stilstaan bij de schoonheid van een asymmetrische, aardkleurige, simpele theekom of een afbeelding van smeltende sneeuw, gedrukt op een onregelmatig stuk zelfgemaakt papier in een prachtige blauwe kleur, herinnert ons er weer aan dat het goed is om te vertragen, te reflecteren; en de vergankelijkheid van het leven te accepteren.

De publicatie ‘wabi-sabi’ is verschenen ter gelegenheid van de tentoonstelling ‘wabi-sabi. Japanse esthetiek in fotografie en keramiek’ in het Japanmuseum Sieboldhuis; van 23 september 2022 tot 15 januari 2023.

Graag dank ik auteur en gastconservator Annemarie Zethof voor de prettige samenwerking. Zethof (Gorinchem, 1971) studeerde aan de fotoacademie in Amsterdam, in Londen bij Sotheby’s Institute of Art en heeft een MA in Photography van de University of Manchester. Zij is samen met haar echtgenoot Martijn van Pieterson eigenaar van galerie IBASHO in Antwerpen. Ook Martijn bedank ik van harte voor de totstandkoming van de tentoonstelling. Zonder medewerking van de 17 kunstenaars was deze publicatie en de bijbehorende tentoonstelling uiteraard niet mogelijk geweest. Graag bedank ik deze kunstenaars en eveneens allen die ook een essentiële bijdrage leverden.