In dit tweede virtuele concert op de site nemen we jullie mee naar een heel andere klankwereld, namelijk die van Toshi Ichiyanagi 一柳 慧 (*1933). Deze componist is op het moment één van de bekendste van Japan, vooral door dat hij allerlei avant-gardistische muzikale concepten in Japan heeft geïntroduceerd en stukken componeerde voor ensembles bestaande uit Japanse en Europese muziekinstrumenten.
Naast componist is Toshi Ichiyanagi ook pianist. Hij studeerde compositie bij John Cage, Kishio Hirao, en Tomojiro Ikenouchi, en piano bij Chieko Hara en Beveridge Webster. Hij componeerde veel experimentele werken, waarin Japanse instrumenten (zoals de shō en de koto), worden gecombineerd met Europese instrumenten (zoals de harmonica en de saxofoon).
Toshi Ichiyanagi is altijd te porren voor interessante experimenten. Zo schreef hij bijvoorbeeld bij zijn stuk Distance (1961) dat de muzikanten op drie meter afstand van hun instrumenten moeten blijven! Maar hoe kun je dan spelen? Een ander experiment was zijn compositie Anima 7 (1964) waarin hij zegt dat alle acties zo langzaam mogelijk uitgevoerd moeten worden. Niet alleen conceptueel, ook qua klanken is hij behoorlijk experimenteel, zoals je bijvoorbeeld kunt horen in zijn opera over het werk van kunstenaar en grafisch vormgever Tadanori Yokoo.
Toshi Ichiyanagi componeert veel in opdracht, voor allerlei films en TV uitzendingen, maar ook voor grote evenementen, zoals de Wereldtentoonstelling. Het werk “Music For Living Space” (1969) schreef hij speciaal voor de “Future Section” (binnenruimte) van de Zonnetoren (太陽の塔) op de Wereldtentoonstelling van 1970 in Osaka (日本万国博覧会). Een computer-gegenereerde stem leest een manifest geschreven door Kisyo Kurokawa(黒川紀章), de architect van de Zonnetoren.
Ook Toshi Ichiyanagi zelf schreef een manifest, en dit is de Engelse vertaling ervan:
In my creation (composition), I have been trying to let various elements, which have often been considered separately as contrast and opposite in music, coexist and penetrate each other.
Toshi Ichiyanagi
Music has been defined as temporal art, however the temporal elements of music have been gradually decreased and lacking since the late 19th century. I feel that we need to compensate for the lack of those elements and introduce new elements, which can be alternative to them, in my case, it is substantial space, in order to restore the spiritual richness that music provides. The conceptual elements, which can be considered as contrast and opposite, are, for instance, the East and the West, relativeness and absoluteness, nature and artificiality, and ancientry and modernity. The wall between composing and performing, which have been highly specialized in modern times, can also be counted among them.
In my country, Japan, our traditional performing arts have not been having such a division since early times. It gives me lots of stimulation and courage to think of the creation of new music.
I try to release the performer from the role of interpreter by employing graphic notations, sense of Japanese tradition and more flexible way of notating on the five lines as a technical method.
Toshi Ichiyanagi’s werk wordt over de hele wereld uitgevoerd, zoals hierboven, in het Getty Center in Los Angeles als onderdeel van ラジカル! (Rajikaru!) Experimentations in Japanese Art, 1950-1975, een conferentie van het Getty Research Institute en PoNJA-GenKon (Post-1945 Japanese Art Discussion Group/Gendai Bijutsu Kondankai).
Toshi Ichiyanagi heeft vele prijzen gewonnen in binnen- en buitenland, maar is in Nederland nog niet zo bekend (anders dan als ex van Yoko Ono). De Japan Fans hopen daar met deze pagina een klein beetje verandering in de brengen, want Toshi Ichiyanagi’s muziek is het beluisteren meer dan waard! ^_^
